Geldim
Buradayım işte
Haydi kalk sevgilim
Bir yorgunluk çayı demle önce
Bu kimsesizlik bitsin
Dağılsın karayazgının bulutları
Yorgunum
Belki de kırgın
Kavrulmuşum kızgın çöllerin yangınında
Gel, otur yanıma sevgilim
Dinle içimdeki volkanın sesini
Öylesine doluyum ki
Ağlasam Nil
Konuşsam felaket olur
Hayat, acının magmasındaki o giyotin
Kapmışken boynumu
Nasıl gamsız olabilirim sevgilim
Bak bahar geldi
Sevinemedik yine
Çünkü genç ölülerimiz var bizim
Çaprazımızda yatan
Kimse görmez onları
Onlar ki
Hayatın baharında bir koca fidandı
Acıları ise
Siyaset kürsülerinde yalancı bir nutuk
Hüznü bize kaldı
Tasası bize sevgilim
Haydi sarılalım
Yalanın mayası dostluklarımıza
Yeni masallar bulalım
Sevimli kahramanlıklar
Gülümsemek için tutunalım
Paranın bizi murdar eden ipine
Dünyanın unutulmuş atlaslarında
Kimsesiz yetimleriz biz
Kimse duymaz haykırışımızı
Hırçın nehirlerin dalgasında
Bir parça umuttur sesimiz
Ve sevgilim
Gün gelir cenazemiz kaldırılır
Yüzlerde resmi bir matem
Omuzlarda koca bir yük cesedimiz
Bir hiçlik türküsüyüz belki
Belki de bir damla hasret
Hayata ve aşka susayan
Bizden geriye kalacak olan
Sadece acılarımız olacak
Kimsenin yasını tutmadığı acılarımız...
Nisan 2015
Kayıt Tarihi : 18.4.2015 14:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!