Dokunduk yaşamın incesinden teline.
Kimimiz dört duvar arasında,
Ocak başında.
Kimimiz fabrikada tezgah başında.
Kimimiz öğretmeye çalışır birşeyler,
Okullarda çocuklara.
Yaşamın yarısıda bizleriz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim