Hep karavana attık hayatta...
İnandığımız hayaller, sefil oldu. Bir bir eriyip, yüreğimizden akı(p) gitti.!
Oysa, ne umutlar besleyip takmıştık peşine dünyanın,
koca koca sevdaları küçültüp, yüreğimize sokuşturmuştuk...Belki ağrısı da, sancısı da,
bu yükten idi...!
Birileri duyar belki sesimizi dedik duyurmaya çalıştık...Bağırdık, bağırdık, bağırdık...
Ne sese gelen oldu, ne de cevap veren. Anlatamadık, anlayacağın derdimizi
Kovalamayin beni yataga
Hic uykum yok
Daha lafiniza karisacagim
Ortaligi dagitacagim
Televizyonu kapatacagim
Aycicegi resmi yapacagim daha
Devamını Oku
Hic uykum yok
Daha lafiniza karisacagim
Ortaligi dagitacagim
Televizyonu kapatacagim
Aycicegi resmi yapacagim daha
Yine de devam etmeli yaşama dört elle sarılmaya
Tebrikler
sesimizi feryadımızı duymayanların mezarına bizde vardık yazılmayacak amma hak hukuk diyenlerde unutulmayacak mezar taşlarına yazılmasa da yüreklere yazılacak dost kutlarım
Teşekkür ederim üstadım.
Düşlerim vardı eskiden, filmi geri sarıyorum,
Köydeki mezarlıkta, eski dostları arıyorum..!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta