Bir gün, bu memleket taşlara bürünecek,
İnsanlar insanlıktan çıkacak…
Bir gün, hayat denilen kısa ömrü manevi yolda unutup,
Saygısız bellerde dans edilecek…
Bir gün, insanlar insanları tanımayacak,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta