Bir gün, bu memleket taşlara bürünecek,
İnsanlar insanlıktan çıkacak…
Bir gün, hayat denilen kısa ömrü manevi yolda unutup,
Saygısız bellerde dans edilecek…
Bir gün, insanlar insanları tanımayacak,
Ünlüler boy gösterecek…
Bir gün, bizim fotoğraflarımızı başuçlarına koyacaklar,
Sevecekler, sayacaklar ve sonrada fırlatıp atacaklar…
Bir gün, memleket yağmur deseni kokacak,
Her sokakta bizi anacaklar, her düşünceye bizi de katacaklar…
Bir gün, bizde insan olacağız. Kibirliği, bencilliği, bırakıp,
İnsan uğruna insan olmayı seçeceğiz.
Bir gün, Mezarımız şaşalı olacak, gelen giden vay be diyecek,
Sonrada üstünde küfrü basıp gidecek…
Kayıt Tarihi : 23.4.2013 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!