Bizce Boyut Yürümek Şiiri - Yusuf Bilge

Ey özleme talimli Yâr,
Sabâ hüzün yâdıma buseni kondur,
Alnımın ateşinde senliğini bul! ..

İki kaşının mizan ortası,
Konuşan nefsine bir danış,
İsminin gerçek anlamına dol! ...

Neliğini kazandıysan,
Niteliğimi sen söyle!
Gönlümün uğuntusunu,
Dizelere çuvallayan
Değirmen oluğum ol! ..

Gerçi,
Aşkı meşke düğümleyen
Nihavent işvelerdesin,
Er duruşu bir kaygın yok! ..
Yüreğine yankı versem,
Sevdanla yüzleşir misin? ..
Yoksa,
Yıkılsın mı dağ,
Kırılsın mı ayna mayna,
Ne dersin? ..!

Özgeleşmek uğruna,
Yetmez mi bulaştığımız
Onca teğet kötülüğe? ..

De gitti güzelsin, alımlı,
Güçlüsün özdenliğinle!
El tut, dil ver heveslendir,
İçimizde rica minnet
Emekleyen çocukları,
Bizce boyut yürümeğe! ..

YUSUF BİLGE