Sözsözeydik seninle...
Sen konuştukça bir çocuğun sevinç çığlığını andırırken, bendeki sevgin bir kalbime, hatıran tüm benliğime yerleşirdi.
Gözgözeydik seninle...
Sen baktıkça güler yüzün ağlamak nedir bilmezken, gözlerin gözlerime değerken hazırdım ölmeye, bir avuç köşede sevgi dilenmeye razıydım.
Kalpkalbeydik seninle...
Sen sevdikçe gönlün ufuklara neşelenirken, gözlerinden mutluluk gözyaşları süzülürdü.
Biz biz olurken ; hüzün kimselerin, acı yalnızlıklarına dağılıp sevgiler bize kalırdı, bir nefeste bir seste.
Kayıt Tarihi : 7.5.2021 19:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Faruk Amaçlamak](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/05/07/bizbizeydik-seninle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!