Bizans Ve Ben Şiiri - Mustafa Çaturoğlu

İşte o an
Yağmurlu bir kışöğlesi dikilitaşta
Senden habersiz benden habersiz kimseden
habersiz
Yalnızlığımdan özgürlüğümden
mutluluğumdan habersiz
Yürüyüşümde olduğu gibi.

Siyah beyaz nesnelerin arasında bir renkli ben
varım
Tüm renklerin arasında bir tek siyah beyaz ben
varım
Ağlarım geçmişime
Sen yoksun olmayacaksın biliyorum
Hiç olmadığın gibi bu kaderimi
Islak kaldırımlarla karşılıyorum

Taşlarının arasından fışkıran yeşiller gibi
Coşkun ve gizemli ve ayaklar altındayım
Ayaklar altındasınız,altındayız
Terlemiş bıyıklarım burnumun üstünde
gözlerim
Görmek istememekteyim seni
Seni görmekteyim istediğim gibi
Ne hovarda bir gönül kalmış
Ne gizli bir köşe
Her şey tüketilmiş
Her şey bitmiş
Yalnızca iğrenç yaşamlar

Yine de uzaktan bir gemi geçer
Gelir Orhan Veli aklıma
Yanımdan sallanarak biri geçer
Birinin keskin bakışları deler
Yine de renkler
Bir baharda görürüm seni
Bir de güzde ağlarım sana

Hayat resmi geçitinde geçtim her çeşit
Bazen bir er levazımdan
Bazen bir komutan kurmaydan
Bazen serseri gönlüme uydum
Bazen ağladım sabahlara kadar
Resmi geçidinde çabuk olanlar
Ağırdan alanlar
Bir yolculuk var ama
Anlayana kadar

Yaktın beni de bizans
Aldım tek tek kalelerini
Zayi ettin beni bizans
Kırdım alırken kuvvetlerimi

Dedemden bir iz buldum mermer bir oyukta
Kan gördüm türbelerde
Eski kandillerde feryat
Selvilerde galeyan

Mantık almaz bizans seni
Ben alırım
Ben de kusarım her gece sana sarhoşlarımı
Vukuatlarımı
Azıcık ahbab olsak ne yazar
Olmaz
Yan bakar haliç
Boğaz kıyıları
Kızar tüm şehrin tepeleri

Aşk mısın sen bizans düş yakamdan
Istırab mısın
Kaç nişan alacaksın harcamakla beni

Ne harbi duruş seninki
Harcarsın hep gençliğimizi

Çağır bakiyi nesimiyi
Selimi
Bu bahr-ı saltanatta Cevelan eder her şey
Yazılır yazı her dem
Kırılır kalem
Kayar yıldızlar

Ne diyeyim sana bizans
Aldın benden beni

Dağlarda mı kalsaydım ne
Şehr-i saltanatında
,erittin madenimizi
olmadı üzengine atlasım
uymadı bu cesede bu ruh
Temmuz 2006,Ofis.