Biz Yüreğimizde Mahkum Kaldık

Çiçekleri mezarlığa hapsettik
Oysa en çok sevgiliye yakışıyordu
Gülüşlerimizi gözlerimizdeki bulutlarla gizledik
Oysa biz gülebilsek dünya güzelleşecekti
Tatlı güzel sözleri kitaplarda mahkûm kaldı
Birbirimize söyleyebilseydik dünya barışacaktı
Kucaklaşmayı hayvanlara bıraktık
Biz kucaklaşabilseydik
Gam keder adına her şey
Ruhumuzda akıp toprağa karışacaktı
Belki huzuru bulacaktık
Sevmeyi öğrenemedik
Sevebilseydik dünya cennete dönüşecekti
Artık bir vebal var üzerimizde
Kıyamet günahı yüreklerimizde
Boğuluyoruz her an yalnızlık denizinde
Biz kendimize merhamet edemezken
Kendimizle barışamazken
Neden hep bir başkasını suçluyoruz...

©
25 Aralık 2024
23.09