Kavgadan, konuşmaya zamanımız olmadı,
Acul vakitlerdeki dargınlıkları sevdik.
Hiç kimseyi eli boş çevirmeyen tarihin,
Bizi haklı çıkaran sayfalarını sevdik.
Doğru söz içimizde saklı kaldı, bir ömür,
Söyleyip, dokuz köyden kovulanları sevdik.
Yaşarken adaleti yüceltemedik ama
Ölülerin adalet öykülerini sevdik.
Ötekinin derdini dinlemedik hayatta
Sadece sesimize eşlik edeni sevdik.
Bize gönül verenin anlamadık halinden,
Yüzümüze bakmadan çekip gideni sevdik.
Ankara / 2025
Mehmet TaştanKayıt Tarihi : 11.2.2025 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!