Biz yarım kalanlar Şiiri - Hasan Erkan Şen

Biz bu yeryüzünün
Yüreği yanmış
Bir yanı eksik kalmış
Yarım kalmış yarısıyız
Eksik kalınca nasıl yaşar ki insan
Nasıl uyur...
Uyuyamamışsa nasıl uyanır
Nasıl acıkır...
Acıkmamışsa nasıl doyurur karnını
Yüzü solgun olur
Biz yarım kalanların
Gözlerimiz gülmeyi çoktan unutmuştur
Ellerimiz tutmayı.., çoktan...
Kalkmayı unutmuşuzdur...
Yürümeyi.., koşmayı...
Düşmeyi unutmuşuzdur çoktan...
Kulaklarımız güzel şeyler duymayı unutmuştur...
Heyecanlı, canlı müzikleri silmişizdir çoktan...
Bir bizi anlatan sözlerin olduğu türküler yer etmiştir
Zihnimizde.., dilimizde.., nefesimizde.., parmaklarımızda...
Bir de umut türkülerinden kırıntılar dökülmüştür üzerimize

Bizler
Kederimizi sırtımıza yük edip
Umudumuzu keselere doldurmuş, ceplerimize pay edip
Yollara çıkarız her sabah
Bir umuda karşılık bir ömür harcarız...
Kimi zaman rampalar denk gelmiş yolumuza
Yükümüze yük katmışız...
Kimi zaman taşlara takılmış, düşmüş
Keselerimizi kaybetmişiz...
Bu dengesiz terazide
Her yeni günde ilk adımımızda
Bir umut bağlamışız günümüze
Her sendeleyip düşüşümüzde
Bir ömür kaybetmişiz...
Bundan unutmuşuz
Yürümeyi.., koşmayı.., düşmeyi...

Her ömür kaybedişimizde
Sıradaki ömrümüze somurtmuşuz...
Gözlerimize gülmeyi.., böyle böyle unutturmuşuz...