Biz Yanmışız Aşk Oduna Şiiri - İrfan Kay ...

Hep sorarım esen yelden,
Yitip gitme, dersen selden,
Kıskanırım seni benden,
Kanındanım, deme elden

Sineme ok atılsaydı,
Bu can sana katılsaydı,
Ne bulunur, ne tutulur
Azad olmaz satılsaydı

Bir bilinmez ona, bana
Erişilmez yüce ana,
Kavuşsa da Adem ona
Biz yanmışız aşk oduna

Ne gökteniz ne yerdeniz
Şeytan değil efendimiz
Biz yanmışız aşk oduna
Secde eden melekleriz

İrfan, bulur İrfanını
Nuh, bildirir Tufanını
Biz yanmışız aşk oduna
Kabul eyle kurbanını...

Kalbim olmuş pare pare
Bulunsaydı eğer çare
Ne yanar, ne donardı
Akıllanmaz bu biçare

Akıl gitti iyce baştan
Göz ayrılır mı güzel kaştan
Sevgiye bent olur mu
Ne çelikten ne de taştan.

Mevla acısa kuluna
Yeşil başa, derler suna
Konmuş başa neyleyeyim
Sevda olmuş güzel turna.

Kalem olmuş sanki kaşı,
Yeni bulmuş onbeş yaşı,
Tel tel olmuş zülüfleri,
Nasıl sarmış güzel başı.

Derler İrfan nedir derdin
Sen herkese akıl verdin
Yazık etme, kendine
Bu kez postu yanlış serdin.

Ankara 2001