Biz ve Yol!. Şiiri - Ekrem Çiçek

Biz ve YOL!..

Zifiri karanlık bastırınca;
Güneş doğdu birden
Bir kardelen gibiydi,
Fışkırıyordu her yerden!..

Can suyudur o NEFES;
Umudun, yarının çınarı
Gelecek kuşaklar diyecek,
Özgürlüğün, mutluluğun pınarı!..

Sen-ben demeyi bırak,
BİZİN GÜCÜ ne bak,
İnsan insana muhtaç,
Sarılın, birleşin diyor hak!..

Karakter başka, başka;
Farkına varman gerek
Koş hedefteki aşka,
Onunla çarpar yürek!..

Kara günde güneş gibi;
Dar-zor günde koşan
Damarlarda ateş gibi,
Vatan için COŞAN!..

Yol ATATÜRK YOLU;
Kurtuluş sadece ondadır
Köylü milletin efendisi,
Yoksa biter, SONDADIR!..

Onlar farklı kişiydiler;
Bir çemberde buluştular
Altı çeşit, altı zıt insan,
Tam bir BÜTÜN olmuştular!..

Umudun hiç BİTMESİN;
Sarsın ruhunu sımsıcak
Yağsın Türkiye’nin üstüne,
Yıldızlar gibi kucak, kucak!..

Her şey SENİN ESERİN;
Bambaşkadır inan YERİN,
Bu KONU çok DERİN,
Ver elini ÇÖZELİM!..

Hep GÜLSÜN artık yüzün;
Bitsin yüreklerdeki hüzün,
Çiçek derki; SON SÖZÜN,
Hadi gel, hadi koş SARILALIM!..