Biz ve siz Şiiri - Can Morgül

Dokunma bana,
Böyle buyurdu!
Tren garında hayatını karalayanlar.
Dün gece yarınını kaybeden ve dünde kalan aptallar
İbrahim'in bıçağı ile kesin dilinizi
Atın Kerberos'a yesin ve beslensin güzel sözlerinizden
Ya da götürün Vulcanus'a dövsün silah yapsın
Öldürün,sevmeye değer her şeyi
Sadece kağıtlarda konuşan ağdalı sözlerin şairleri
Yüreğiniz varsa yazın,en derin sessizlikleri
Sevişmelerinizi haykırın kağıtlara,edepsizce
Dokunamadığınız ne kadar yer kaldıysa
Dokunsun çığlıklarınız
Korkmadan girin kaybedeceğiniz her savaşa
Ölü bedenleriniz aşkın gübresi olsun
Bir halk sadece siz sevdiniz diye yok olsun gitsin
Severken her gün vücudunuzda intiharlar çıksın
Yalnızlık eşliğinde günde beş vakit kesin bileklerinizi
Tükeneceği günü bilmeden kaleminiz ile girin Yeruşalim kapısından
Korkmayın ölüme giden yolda alkışlanmaktan
Unutmayın,horozlar ötmeden önce üç kez inkar edecekler şiirlerinizi
Esmeyen rüzgarlar yakacak ciğerlerinizi,ciğerlerimizi
Deimos eşliğinde rüyalarınızda sevişerek öldürecekler
Ne acı ne de acıma bizlere,başucumuzda Requiem'i çalacak kimse olmayacak
Gökten nasıl düştün,ey güzel sabah yıldızı diyerek kovacaklar
Örs üzerinde her cümlemize çekiçle vuracaklar,her dilde alfabeyi acımadan ezecekler
Başımıza tacı,Tanrıça Amor koyacak göğsümüzden uçan son kuşu vuracaklar
Yazmayın,durun artık
Atlas sanacaklar bizi,verecekler aşıkların göz yaşlarını sırtımıza
O zaman,
Tanrıların kanından kaç testi yetecek şarhoş olmamıza
Dün duvarda kalan o ilk dokunuşu
Her aşığı nasıl kavuşturacak Mikelanj
Tanrı kaç kez yaratacak,hangi cennet pınarı doldurmaya yetecek gözlerimizi
Şimdi korkuyorum Atinalı Kodros
Bir hiç uğruna hiç olmaktan
Gözlerim bu mutsuzluğa alışmışken
Tekrar insan olmaya çekiniyorum
Dünyalarca şiir yazmışken,en sonunda şiir olmuş halimden ürküyorum
Kalbime batan bıçağın üzerinde ki elmaslara aşık oldum,
Her gün ölmekten ve gözleri sandığım elmasların ucunda
Lazarus gibi doğmaktan yoruldum
Her akşam yediğim son akşam yemeği sanki
Şimdi teşhir ediyorum kanlı bedenimi
Yazdığım her şiiri sizin önünüzde kendim yargılıyorum
Terk edildiğimiz Golgota tepesi,işte o gün tükenecek sözlerimiz
İşte ben,biz ve siz
Susuyorum
Dilim,dilim oldu bedenim
Bitmeyen bir kaşıntı var ayaklarımda
Ağzımda ekşi bir şarap tadı
Göklerin babasi,yeraltının celladı
Duyun aşıkların dualarını,ellerimizde kalemden çiviler var
İhanete uğradık,yanıyoruz Truva gibi
Betimlediğimiz her duvar üzerimize yıkılıyor
Yarına uçurduğumuz her kuşu bugün vurdular
Eksiliyoruz giden aşka ve gelen yalnız ölüme
Aslında her şey sessiz oluyor
Buna karşı vaaz veriyor şiirlerimiz
Geçin içimizden acılar şehrine,ebedi ızdırap sizindir.