Dilimde hiç söylenmemiş sözler asılı.
Kuduz bir köpeğin kulağın da çınlayan, onu bereketli bir sofraya çağıran sözler.
Susmaların doymayan açlığıdır bendeki.
Öyle ansızın gidişin yüreğimin yarıklarına tuz serpti,
tamahsız yalnızlığımla baka kaldım rüzgarın uğultusunda kaybolan izine.
Bizden ilk kez caydığında darılmıştım kirpiklerindeki rimele.
Oysa eve giden o boş sokaklarda sürüklüyordun kendini hemen arkamda.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta