Güneş umarsızca kayboluyordu,
Her yeni gün,
Zifiri karanlığa gömülüyordu...
Ölü toprağı serpilmişti,
Kardelenlerin asi tahtına;
Gömülüp kaybolan kızıllığa.
Kimine göre bu direniş,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta