biz üç kardeştik
meral
zuhal
ve ben
üç ayaklı sac gibiydik
hacı meral öldü
bir yanım çökmedi
göçtü
çilekeş bir yaşamdı sürdüğü
dövüldü
sövüldü
kovuldu
terketmedi evini
yaşamı her haliyle sevdi
hep çocuklarını düşündü
sanki bir iyilik meleğiydi
onuruyla gitti
güzellikler dünyası
onun şimdi ki yeri
ve
çıkarken o sonsuz yolculuğa
herkesle helalleşti de
son nefesinde bile
hakkını helal etmedi beyine
tabii ki ona da bey denirse
neyse
dellenme yine de sen nural
kulun hakkını kul değil
soracak Allah
meral'imin
ruhu şad olsun...
Kayıt Tarihi : 27.12.2006 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen rahat uyu canım babannem...
ruhu şad olsun...AMİN,,,Allah sabrınızı daim etsin..
Meral,Zuhal ve Nural!. Üçüde kafiyeli bir isim olduğuna göre,tevekeli değil. Demek ki şairsel ruh yapısı aileden geliyor. Fakat,şiirdeki bu hüzün tasviri karşısında üzüldüm ve aynı duyguları paylaştım,değerli Ahmet Nural.
Ama neylersin ki hayatın acımasızlığı böyledir.Kutluyorum yorgun yüreğinizi ve dinginlik temenni ediyorum.Selamlarımla...
Ahmet Süreyya DURNA
TÜM YORUMLAR (7)