Çocukluğumda, köyümüzün camisinde zaman zaman mevlit okunurdu.Bazen biz çocuklar da gitmek isterdik camiye. Annem genelde bizi götürmezdi. Bir değil, iki değil, üç çocuk; hangi birimizi götürsün! “ Orası çoluk çocuk yeri değil,” derdi. Birkaç kez gitmiştim ama. O da babamın sayesinde. Babam annemi zorla razı etmişti.Aslında annem bizi götürmemekte haklı. Çünkü bizim arkadaşlar gidiyorlarmış bazen; çok gürültü yapıyor, konuşuyor, herkesi rahatsız ediyorlarmış.Hiç camide konuşulur mu! Bir gün çarpılacaklar Allah korusun.
İbriklere doldurulan şerbet ikram ediyorlardı mevlitte. Şerbet, ibrikten bardaklara doldurulup, öyle veriliyordu.Üç - dört bardak elden ele, dudaktan dudağa dolaşıp duruyordu. Aynı bardaktan, birçok kişi şerbet içiyordu yani. Olsundu, bir şeycikler olmazdı. O şerbet çok güzeldi. İçinde gül suyu mudur nedir, güzel kokan bir şey vardı. O şerbeti çok seviyordum. Keşke biz çocuklara iki bardak verselerdi.....
Bir akşam yine mevlit vardı camide. Mevlide gitmeyi çok istediğimiz halde annem bizi götürmedi. Ne kadar yalvardık ama nafile! Sırf o şerbeti içmek için gitmek istiyordum. N’olurdu sanki annem bizi de götürseydi? Hiç yaramazlık yapmazdım camide. Annemin yanına diz çöker, uslu uslu otururdum. Ama kardeşim için söz veremem. Çünkü o biraz yaramazca. Daha doğrusu daha çok küçük. Camide nasıl davranılması gerektiğini bilmiyor ki! Kardeşim çok güzel bir çocuk.Kirpikleri hem demet demet, hem uzun.Halam; “Bu oğlan büyüyünce çok can yakacak,” diyor ikide bir.Ama nasıl yakacak bilmiyorum.
Ne kadar yalvardıysam annemi ikna edemedim; bizi götürmedi camiye, kendisi gitti. Ablam, kardeşim ve ben evde kaldık. Fazla da ısrar etmenin gereği yoktu zaten. Annem “ olmaz ” deyince olmazdı. Annemi çok seviyorum ama, biraz inatçı galiba.....Anneme küstüm beni götürmedi diye. Camiden gelince – eğer unutmazsam – kendisiyle konuşmayacağım. Bazen küsüyorum anneme, sonra küs olduğumu unutup, konuşmaya başlayıveriyorum. Ablam kızıyor bana; “Annelere küsülmez,” diyor. Küsmekten vazgeçsem mi, ne yapsam.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Sekerliydi.....:-) sevgiyle
çok güzel.. neşer selman
düz yazı üslubunuz da şiirleriniz kadar güzel..lütfen yazmaya devam ediniz ki zevkle okuyalım...
Sevgili Kamuran, ben de cocuklugumda annemle gittigim mevlitleri hatirladim.. Orada dagitilan serbet gercekten cok lezzetli olurdu.. Ben gül kokusunun, güzel tadinin yanisira bir de icindeki fistiklarini cok severdim:)) Hala da öyle:)) Kaleminize, yüreginize saglik, yine büyük bir zevkle ani´nizi okudum ve icinde kendimi buldum.. Sevgilerimle: Samanyolu (Nigar Yildiz)
kutluyorum
tat aldım
çok güzel bir anıydı.... inanın zevke okudum....... selam ve saygılarımla...............
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta