Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Günün anlam ve önemini taşıyan şiirinizi ve duyarlı yüreğinizi kutluyorum.Tam Puan.Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet Yurdaer
destansı bir çağrı..
iyi bir şiir..
iyi bir nutuk anlayan..
Çok emek verilmiş güzel şiir
Aysel hanım Sizi tebrik ediyorum ama İnanın tebrik etmek yada bir çok övgüler dizmek, Methiyeler sıralamak Bu Çalışmanızın Ve bu güzel duygularınızın ve böyle kritik bir ortamda Yüreklice çekinmeden Yazabilmenizin Karşılığı olamaz. Ama şun Tüm kalbimle söylüyorumki Noktası ve virgülüne kadar bu çalışmanın altına imzamı atıyor ve bu duyguları paylaşıyorum. Vatani görevimi yaparken alayın tören takımında olduğum için sayısını hatırlayamadığım kadar Şehit cenaze törenine katıldım On beş yılı geçen bu zamana rağmen Anaların ağlamaları,Babaların bitkin perişan duruşları ne gözümün önün den gidiyor ne de kulaklarımdan.YETER ARTIK BU KAN DURSUN ve Allah rızası için kimse bu olayları siyasi çıkar malzemesi yapmasın ....Kaya Ünver~~kaleli~~
Şiirinizi okuyunca aklıma OZAN ARİF'in bir şiiri geldi.İzninizle yazacağım.Fazla yer işgal edeceğinden kısaltarak yazacağım.Beğenmezseniz lütfen silin.Şiirinizi ve yüreğinizi ayrıca kutluyorum
BU VATAN BİZİM
Burası Türkiye,biz de Türk'üz Türk.
Bu memleket bizim,bu vatan bizim.
Bu toprakta doğduk,burda büyüdük.
Bu memleket bizim,bu vatan bizim.
Laz da benim,Çerkez de ben,Kürt te ben...
bunlar aza,bunlar el-kol,TÜRK beden.
Ağzı olan konuşmasın bilmeden.
Bu memleket bizim,bu vatan bizim.
Kimse şaşırmasın,kimse şaşmasın.
Bağrımda barınan yılanlaşmasın.
Türkiye'de TÜRK'ün sabrı taşmasın.
Bu memleket bizim,bu vatan bizim.
Bırakın yılanı,en küçük böcek,
Türkiye'de yaşıyorsa bilecek.
Türkiye Türk'lerin yurdu diyecek.
Bu memleket bizim,bu vatan bizim.
Ey Arif,bazısı demiyor ama...
Der gardaş,dert etme,hiç düşme gama.
SEVE SEVE DEDİRTİRİZ ADAMA...
BU MEMLEKET BİZİM,BU VATAN BİZİM.
Sayfa işgalinden dolayı hakkınızı helal edin.
bu kalem önünde sapka çikarilmazda ne yapilir......alkisliyorum hanimefendi ......
Saygı deger saıre Aysel hanım bu kadar muhtesem bır sıırı ancak sızn gıbı ulke vatan sevgısı olan bır saır yazabılırdı bu kadar guzel sıırı her satırını olımaktan mutlluluk duydum gonlune yuregıne saglık kalemın daım olsun murekkebı hıc kurumasın sızı gonulden ve yurekten kutluyorum basarılarınız daım olsun sııre tam puan saygılarımla
İsimsiz;
İsimsiz;
Saygıyla öpüyorum
Taşın altına konan elleri
Saygıyla selamlıyorum
Giyotin altına konan başları
Sonra da yazıyorum şiirlerini
Ve soruyorum…
Eli ezik, başı kesik
Bu kimseler, kimdiler?
Karnı aç, baldırı çıplak
En önde savaşarak
Yazsalar da tarihi
Hiç bilinmedi kimlikleri
Bir yakıştırmadan ibaretti
“Baldırıçıplak” dedikleri…
Çıplak hayatlarında bir başına,
Yok hiç bir aidiyetleri.
Kaybedecek tek şeyleri
Bileklerindeki zincirleri…
Zinciri koparansa
Tek sahiplikleri: fikirleri
Giyotine koyup
Kesemedikleri…
Saygı deger saıre Aysel hanım bu kadar muhtesem bır sıırı ancak sızn gıbı ulke vatan sevgısı olan bır saır yazabılırdı bu kadar guzel sıırı her satırını olımaktan mutlluluk duydum gonlune yuregıne saglık kalemın daım olsun murekkebı hıc kurumasın sızı gonulden ve yurekten kutluyorum basarılarınız daım olsun sııre tam puan saygılarımla
Kutlatrım kardeşim, anlamlı akıcı mükemmel bir şiirdi, yüreginizi içtenlikle kutlarım. İnşallah Dostluk ve barışa kavuşuruz. Sevgi ve Saygılarımla...
Vatan bayrak ,Türkiye Cumhuriyeti ve mehmetciğimize olan sevdalılığınız beni sevindirdi.Paylaşımınız için teşekkürler.Kaleminiz ve yüreğiniz daim olsun. saygılar .Erol Sagun.
Bu şiir ile ilgili 61 tane yorum bulunmakta