Biz Sonsuz İdik Şiiri - Ersin Altun

hangi hikayenin kahramanı idik
bu kaçıncı bahar gelip geçti
hayat kayıp giderken avuçlarımızda
güneşin doğuşunu izleyemedik
oysa ne güneşler battı ardımızda
ne yapraklar savruldu bilinmedik kavgalarda
hep bekleyip durduk
yarım kalmış sevdaları
söylenmemiş türküleri
rüzgarda kırılan gül gibi
doymadık sevdalara.

belkide bir şairin son şiiri idik
satır, satır duygu gibi
yüreğin kalemi gibi
duyguların yoğunluğu gibi
bir annenin şefkatli bakışımıydık
hep telaşlı hep ümitli
aslında bir çobanın kavalında yitirdiği
sonsuz ezgi gibiydik
asi bir rüzgar gibi geldik, geçtik

mevsimlerden sonbahar
içimizde tarifsiz duygu
gözlerimizde hep o telaş
hep o heyecan
çarpardı yüreklerimiz
sonsuz sevdalara
ayazdı bakışlarımız
dikenliydi yollarımız
alabildiğince üzgürdü
düşlerimiz, umutlarımız

sonsuz bir romandık aslında
belki sonsuz olduk seyfetinin masalında
yıllanmış şarap gibi
kaç asır gelip geçti ardımızda
kimi zaman haylaz bir çocuğun gülüşü idik
ne limanlar bıraktık ardımızda
kimler geldi, kimler geçti sol yanımızda

yanlızlığa yakılan bir ağıt
sevgiliye yazılan,
hasret dolu mektup
bazen bir haykırış
bazen de kocaman bir sesizlik
yağmurda kırılan gül gibi idik
gerçekleşmemiş hayal gibi
türkü gibi dağıldık dört bir tarafa

bir sevda gibi
düştük yollara
bir yanımızda düş
bir yanımızda umut
yağmur gibi döküldük her tarafa
bir elveda gibi zalim
bir merhaba gibi şefkatliydik

sevdik
sevdalandık
ağladık
ağlattık
dedim ya bir masaldık
sahi biz kimdik,
sen sevda, ben yanlızlık