Biz eskiden annelerimizin küçük koçlarıydık
Şimdi ise eşlerimizin büyük çocuklarıyız
Eskiden kısa donla gezer bilya oynardık
Şimdi kravat takar savaş oyunları oynarız
Kimimiz katil oluruz namus uğruna
Kimimiz namus alır satarız para uğruna
Kimimiz parayla oynarız, taparız ona
Kimimiz ölürüz bir lokma uğruna
Kimimiz severiz, ne ümitlerle bekleriz
Kimimiz alırız sevdiğimizi sonra döveriz
Kimimiz dışarda kazak, evde kılıbık
Kimimiz atar tutar kendimizi överiz
Kimimiz eş değil babadır sanki eşine
Kimimiz aksine çocuktur sanki eşine
Kimimiz gerçekten sever taparız ama
Kimimiz dönektir, nasıl gelirse işine
Kimimiz yalancıyız verdiğimiz sözde durmayız
Kimimiz inatçıyız hemde vurdumduymazız
Kimimiz kaygısız, aşka, sevgiye kayıtsız kalırız
Kimimiz cahiliz, halden, laftan anlamayız
Kimimiz aydınız, entellektüel takılırız
Kimimiz iki yüzlü bir maske takınırız
Kimimiz çoçuklarımızın rızkı için çalışırız
Kimimiz dünyayı çoçukların başına yıkarız
Kimimiz öğretmen, doktor, vesaire
Kimimiz bakan, başbakan, vesaire
Kimimiz haydut, eşkiya, vesaire
Kimimiz vesaire, vesaire, vesaire
Düşünüp durdum haftalarca, sabahlara dek
Dünyada ne kadar pis iş varsa arkasında bir erkek
Nedir şu kadınların bizden çektiği bilmem
Bir suçları varsa o da bizi dünyaya getirmek
Çekip alırız cenneti annelerin ayakları altından ama
Bilmeyiz ahirette bizim yerimiz neresidir acaba
Biz asarız, keseriz herşey mübahtır bu dünyada
Canımızı alın, ama dokunmayın şu gururumuza
Rotterdam,07.09.2002
Ensar AktaşKayıt Tarihi : 18.5.2003 14:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!