Biz Şiiri - Metehan Sarıyakutoğlu

Biz, susuz çöllerde;
Güneş tepemizi yakarken yeşerdik.
Kızgın kumlar ayağımıza kor misali,
Ağu akıttıkça kendimize geldik.
Hayale kapılmadık,
Umut ettik.
Rüya değil, Serap değil,
Bitkinin yeşermesinden yeşerdik.
Can geldi;
Kokuşmaya çalaran beynimize,,
Biz o zaman ancak,
Biz olduğumuzu bildik.
Yalınayak düştük yollara,
Bulutlardan yağmur bekleyerek,
Buluttaydı gerçi gözümüz,
Devamettik yolumuza Allah'dan ümit ederek.
Tökezlendik;
Yolumuzu kesti yılanlar, çıyanlar,
Kanlarımızla doyurduk onları.
İlerledik 'Bizimdir hedef' diyerek,
Yılmadık, yıldırdık.
Bir iken; bin olduk, yüzbin olduk,
Dün iken; bu gün olduk, yarın olduk,
Ben iken; biz olduk, bizler olduk,
Özgür birliğe giden yolları,
Tümseklerden düzler olduk.