Biz sessizde gideriz Şiiri - Dağlar Özügüç

Gönlünde geçmişin yüküyle
Yağmurda yalın ayak yürüdün mü hiç?
Bir eski hüzün kopup gelir
Yaralı yüreğin derinliklerinden
Soğuk rüzgar yüzüne çarparken
Biriken sulara bata çıka sokalarda
Bir hazin hikayenin acı sonu belirlenir
Kapı kolunu çevirmek kadar kolay bir anda
Tarih şuurundan uzak bir zamanda
Bilinmez bir sonsuzluğa gidiş başlar
Gittikten bir süre sonra unutulacaktık
Neden bu kadar acele ettiler ki?
Gidecektik kimseye dert olmadan
Bir bardak suda fırtınalar koparmadan
Tarlasına akmadan toprağına taşmadan
Bir nehir gibi sessizce akıp gidecektik
Biraz kıvrımlı ama kararlı hemde başı dik
Tepede kocaman bir gökyüzü varken
Başımız neden yere eğilsin ki
Hiç kimseye olmaz müdanamız
Biz sessizde gideriz
Dik başlıyız öyle kolay eğilmeyiz