Biz seninle bir dağ yamacında
Amaçsızca savrulan deli-dolu bir rüzgardık
Yalnızlıklar, tükenişler üstüne
Sevda türküleri söylerdik
Biz seninle bir dağ yamacında
Gökyüzünde gezinen iki sevdalı buluttuk
Yağardık o dağ yamacının üstüne ılık ılık
Doğanın kucağında yeniden can bulup filizlenirdik
Biz seninle bir dağ yamacında
Uçuşan iki garip kuştuk
Yarınlara, dostluklara
Özgürlük şarkıları söylerdik
Biz seninle bir dağ yamacında
Kabına sığmayan bir çağlayandık köpük köpük
Bitkilerin çığ gibi aktığı tepelerden
Coşkuyla süzülürdük
Biz seninle iki küçük çocuk
O dağ yamacında el ele kır çiçekleri toplardık
Gözlerimizde mutluluk
Dünyayı avucumuzda sanırdık
Şimdi o dağ yamacında
Sevdamı yeller aldı
Ümitlerimse bir başka bahara kaldı
Sanki orada yaşanmamış bir şeyler vardı..
İçimde yalnızca anılar ve
Dudaklarımda buruk bir tebessüm kaldı
Kayıt Tarihi : 1.7.2010 16:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sema Zincir Kanmış](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/01/biz-seninle-bir-dag-yamacinda-3.jpg)
insan yaşamın değerini yeterince algılayamaz
ve yarınlara yeni bir senfoni yazmak için
diriliştir başlayan her yeni gün ölene kadar
TÜM YORUMLAR (3)