Biz Seninle Şiiri - Serhat Celep

BİZ SENİNLE

biz seninle geçmişe inat hayaller kurardık,
geleceğe dargın...gidecek olana lafımız yok
sus pus olurdu yüzümüz göz göze değince..
ve göz gözü görmez bir yaz gecesiydi sevdiğimizde..
sevmeyene kuru bir elveda..aşka cesaretimiz yok...
'kimi sevsem sen oluyor,
sen gidiyorsun ya sonunda
bu can peşinden gidiyor..' yazıyordum sana,
defalarca...
hani yapraklarını döküyordu ağaçlar
benim içimde sararmış bir sonbahar...

biz seninle yorgun akşamların sessizliğiydik
birde sensizlik vardı tabii..şairsiz bir şiirdik..
afaroz edilmiştik bütün topraklardan..
ve toprak kokusuydu avuçlarımızda terleyen..
sevişipte terlemeyene lafımız yok..
'seni seviyorum'dan başka sözümüz yok.
'benim aşkım ölüm fermanı gibi..
içten içe öldürür..
hem seni...hemde beni..' yazmıştım sana
ama senin ne azrailden haberin vardı
nede her yanı kırışmış o tozlu fermandan
çünkü sensizlik bir ölümdü
-ki sen hiç sensiz kalmadığından bunu bilemezsin-
ama her son yeni bir başlangıç da denirdi..

biz seninle bir elmanın tek yarısıydık
diğer yarısı kimdi bilmiyorum...bilene de lafımız yok
boşa harcadık yılları sebepsiz sebepler uğruna
sebebsiz olmaz çünkü hiçbirşey..ama ortada kayda değer bir sebebimiz yok.
zamanımız yok,huzurumuz yok,sevdamız yok,anılarımız yok...
bir sabrımız vardı..onunda taşı kırıldı
artık oda yok.
sende yoksun,
bense hiç olmadım zaten..