Biz seninle Adem babamıza, Havva annemize uslu durmaya söz vermiş
binlerce ırktan sadece ikisiyiz.
Görmüyor musun, aynı gökyüzünün sihirli iki nefesi?
Duymuyor musun, dünya üzerindeki en kadim toprakların binlerce yıllık
iki güçlü sesiyiz?
Gel soralım insanca birbirimize.
Bunca acı, bunca keder, bunca gözyaşı neyin marifetidir hangimize?
Biz seninle Adem babamıza, Havva annemize uslu durmaya söz vermiş
binlerce ırktan sadece ikisiyiz.
Her defasında anlatmışız ilk insanlık tarihini
bitercesine dilimizde tüy,
önce tüm dünyaya sonra da kendimize.
Şaşırmıyor musun, çevirmiş dört bir yanımızı dağlar
ve üç yanımız hep açılmıştır denize?
Gel soralım insanca birbirimize.
Bunca acı, bunca keder, bunca gözyaşı neyin marifetidir hangimize?
Biz seninle Adem babamıza, Havva annemize uslu durmaya söz vermiş
binlerce ırktan sadece ikisiyiz.
(Homeros'un Etekleri)
Kayıt Tarihi : 5.5.2024 09:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hele de seninle Cennetten kovulmak, yeryüzüne atılmak ise ceza
Ne Adem'i görür gözüm ne Havva,
Homeros'un etekleri OLur artık benim memleketim.
TÜM YORUMLAR (1)