Güneş gökyüzüne,
Yıldızlar geceye,
Suskunluk hecelere,
Yakışırdı kuşkusuz.
Ya sen?
Şiirlere mi yakıştın,
Yoksa bensizliğe mi en çok..
Amansız soğuğun,
Titreyen son dallarında,
Gerçeklere soyunmuş bir yalandık belki de.
Yanlış zamanda rastlaşan yabancı,
Çığlıklarla dolu sözleri yutkunup,
Hüznü sol yanımıza yoldaş edinen iki ayrı şiirdik.
Şimdi ayrılıyor puslu satırlarımız.
Ardımızda kalıyor düşler.
Ve şimdi ben;
Yeni bir hayat bahşediyorum,
Tuzlu matemine..
Kayıt Tarihi : 27.2.2023 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)