Biz seninle aynı bulutun yağmuruyken,
Afrika’ya sel, Amazon’a kar olmuşuz.
Kör kuyularda ipi kopmuş çıkrıkken;
Su olmuşuz, urgan olmuşuz, Yusuf olmuşuz.
Biz seninle kor gibi tutuşup yanmışken,
Cehennemde buz tutmuşuz,
Sahra da vaha olup namzet salmışken;
Ağustos da nergis olup da solmuşuz.
Biz seninle aynı şiirde mısra iken,
O kadar kelime içinde ‘’hiç’’ olmuşuz.
Zamanı mihr edip huzura kavuşmak varken;
Onca varlar arasında yok olmuşuz.
Biz seninle hiç olmamışız.
Kevser KılınçKayıt Tarihi : 20.5.2015 19:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!