biz seninle
...
biz bu aşkta aceleci bir okul çocuğunun kareli matematik defterinin sayfalarına çizdiği resim ödevi kadar zıttık.
güzel olabilirdik...
ama...
yanlış yerde...
yanlış sayfalardaydık...
daha başlarken sınıfta kaldık...
...
biz seninle çelik kuşlardan Afrikalı çocuklara konserve atan insanlık gibiydik...
onlara ulaştık sandık...
sandık...
ama...
asla ulaşamadık...
saramadık...
sarılamadık...
...
biz seninle Kudüste aynı Allah için kavga eden iki dinin mensubu gibiydik...
aynı Allaha kendimizce yaranmaya çalıştık...
kendimizce O’na taptık...
oysa belliydi her şey...
taa baştan yanlış yaptık...
boşa uğraştık...
boşa başladık...
...
biz seninle gündüzlerin ve gecelerin uğruna harcandığı bir aşk romanın son cümlesindeki üç nokta gibiydik...
devam etmeliydik...
yürümeliydik...
yarım kalmamalıydık...
yapamadık...
ilk virgül de takıldı ayağımız...
düşüp kalkamadık...
bir sen...
bir ben...
bir de aşkımız...
üç nokta olup yarım yamalak orta da kaldık...
İbrahim Baysu
Siz şiirlerimi okurken ağlıyorsanız ben yazarken ölüyorum�
sR___
Kayıt Tarihi : 23.6.2011 16:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!