Hak yarattı o kulu,
Yarattıkça O, ulu,
Secdeye kapanmış Güneşle Ay,
Getirilen tekbiri günlerce say,
Yaratılanın en güzel sureti,
Her derde siper olur cüreti,
Övgüde insan evladı,
Âdemle Havva’dır miladı,
Mevla’mın aşkında Mevlana, Yunus,
Tefsiri dinin yolunda us,
Yaratılanı severiz yaratandan ötürü,
İnsan, sevginin tek türü,
Sükûneti dikensiz anadil,
Katında Mevla kula adil,
Uzun ayrılıklar şehidi kınalar,
Dağlar eteğinde hıçkırır analar,
Ayırmaz soy, sop, dil, din, ırkını,
Sevmekle anlar insanlığının farkını,
Rahman katında sırattır kapısı,
Yaşam değil kâfi tapusu,
Tutuşsak her daim aklımızda lades,
Yanarız yaratana yüreğimiz mukaddes,
Günahı yangına her düşen,
Sevabı bahçelerin gülü gülüşen,
Sağın solun selamında melek,
Dini bütün vicdanı yelek,
Sevgilerin üçüncü şefkati boyut,
Kini nefreti ebedi uyut,
Gözü gözyaşıma değse usulca,
İnsan olmak vazife kulca,
İnsan sevdikçe kalır insan,
Dil söz verdikçe olur lisan,
Sevgi, kalbin ritminde vuran,
Dininde ilhamı, her şaire Kuran,
Taşına sabrı öğreten fukara,
En uzun suresinde Bakara,
Avuçların duası vahit,
Yer ve Gök sonsuz şahit,
Almadan verir selamı,
Bilmek yetmez ki kelamı,
Farkında mı nefsi umuru?
İnsan olmanın bulaşır çamuru,
Davasından akıtmadıkça tertemiz kanı,
Bir damlada kardeşini tanı,
Neresinden başlasan mahlûku elif,
Kalplerin sesi, lahuti telif,
Sevgide insan küşade çağlasa,
Öksüz ve yetimle ağlasa,
Duyulsa uzaktan imdadı,
Nasihati içinde yetişir irşadı,
Acıyla inleyen her derdi dinle,
Doldurma yüreğini zehirdir kinle,
Mecali yetmeyen aciz,
Günahı ödenmez sevaba haciz,
Duayı unutsa öfkesi yumruk,
Feryat figan eder içi buruk,
Ne şikâyet ne ah Peygamber çiçeği,
Gönül kırmayız dalında sevgi gerçeği,
Doğru yolu bulduk Resulünde,
Sevdik sevildik usulünde,
Sessizlik içinde eğilse vücut,
Alnı temiz ve pak sücut,
Saf saf erişsek kemale,
Sayfa sayfa merhamet defteri amele,
Tabibin gücünde sevgiler şifa,
Özünde yatan emri ifa,
Tespihi boncuk boncuk sevgi sayılan,
Kazası cinayet, vaktinde kılan,
Gözyaşlarında durgunluk ve sefa,
Hasletin bağrında yatar vefa,
Sevgiler insana Allah vergisi,
Özünden yüzüne açılmış sergisi,
Kucaklatır gönülden her garibi,
Canın mahşeri, tek sahibi,
Biz senin kulunuz,
Sinem ŞanlıKayıt Tarihi : 3.9.2007 13:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şuur ise özde ruhun bir fonksiyonu ve ruha ait bir işleyiş şeklinde gözleniyor.
Ruh-beden ilişkisi yani;
Ve ölüm madde aleminde gelişen bir işleyiş olan hayatı ve hayatın yansımalarını sona erdiren olgu olarak beliriyor..
İnsanın psikolojik anlamda en sağlam merkezi ise her an yanında olan ve her şeye gücü yeten sonsuz bir kudrete inanmak, ona güvenmek ve ona dayanmaktır. İnsanın bulunduğu merkez onun duygu durumunu ayarlayan mihenk taşı gibidir. Bu merkez, kainatın yaratıcısı ile irtibat halinde tutan bir algı oluşturuyorsa en ideal duygu durumuna ve gerçek mutluluğa da aday hale getiriyor demektir. Bu anlamda en sağlam psikoloji ve kimlik algısı zeminine kulluğun yerleştirildiği bir algı dünyası ile mümkün olabilir. Kul Rabbine karşı bir acz ve fakr hissederken, varlığın işleyişine ve olaylara karşı sonsuz bir gücü arkasına almış olmanın güvenini ve gücünü kazanır. Bu da hayatla ve benlikle barışık olabilmenin en sağlıklı yolu olmalıdır..
TÜM YORUMLAR (3)