Biz şafak vaktinin çocuklarıydık
Geceden toplardık yıldızları cebimize saklardık
Sabah'ın ayazı yüzümüze vururken
İçimizdeki umutla ısınırdık
Güneş doğarken karlı yollara düşerdik
Çocukluğumuz öyle geçerdi Kars'ın ücra köylerinde
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bilirdik ki
Bütün büyük uyanışlar
Bir çocuğun rüyasıyla başlar
Kar kadar aydın yarınlara kavuşmak içindi
Şafak vaktindeki ayaz vurgunlarımız
Şahane bir anlatım... Tebrik ederim.
Biz şafak vaktinin çocuklarıydık
Henüz uyanmamış bir halkın düşüydük belki
Gerçekten çok güzel, içten ve etkileyici bir şiir bu!
Kars’ın soğuk, karlı köylerinde geçen çocukluk anılarını, umutları ve hayalleri Şair öyle naif ve öyle canlı anlatmış ki, adeta o soğuk sabahlar, yıldızlar ve Şairin çocukluğu içimizdeki sıcaklığı bizlere hissettirdi.
Kutlarım Üstadım
Nice şiirlerinize
En içten selam ve saygılarımla.
Kar kadar güzel başarıların yolu bir o kadar da soğuk olacaktı elbet. İyi ki her yeni güne, yeniden hayalleri vardı aydınlık yüzlerin.
Saygı ve selamlarımla…
"Kar kadar temizdik"
Beyazdı düşlerimiz,
Her şafak vakti sıcak bir rüyayla uyanırdık,
Büyüdükçe ne o sıcaklığımız kaldı
Ne "kar beyazı" temizliğimiz,
Kirlendik "dünya kadar!"
Kirlettiler hayallerimizi,
Maalesef...
Yoğun duygularla düne uzanan bir şiir
Tebrikler Taylan Bey, Kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta