Hüzünlü bir el dolaşıyor üstümüzde.
İki aydır bu hep böyle.
Ne vakit hasat etmeye gelse
Yüreği titriyor ayrılıktan.
Bugün de öyle halde.
Bu defa çayını, çikolatısını alıp geldi
Yardımcı olun der gibi.
Çıt diye bir ses duyduk
Sanki kendi dalımızdan değil de
Onun içinden koptuk.
Olur mu canım öyle şey?
Biber işte! demeyin.
O bize biber demiyor.
Her uyandığında kalbimize gelip
Merhaba çocuklar
Bugün nasılsınız deyip
Halimizi hatırımızı soruyor.
Cevap olarak
Bizim hâlâ çiçek açmışlığımız var
Aralık değse de tenimize.
Çiçeklerimiz çıkmasa da bahara
Biz onu kalbinden öptük ya.
O duyduğumuz çıt sesi
Bize ayrılık yaşattığına.
Hüzünlü hüzünlü
Bi' avuçlarındaki biberlere bakıyor
Bi' dallarımızdakilere
Keşke yerlerinde kalsalardı der gibi.
Üzüldü ya
Bi' dikişte içti çayı
Gözlerindeki nemi kirpik diplerine saklayıp.
Olur mu öyle şey canım? demeyin.
Kalbi hassas olanların sıratıdır bu dünya...
Biz onun kalbinde çiçeğe durduk.
Sevgi Gül İlkan
Kayıt Tarihi : 16.12.2021 17:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!