Nedense mıknatıs gibiyiz.
Eskisi gibi bizi birbirimize çeken güç yok...
Zıt kutuplarda yaşıyoruz.
Gündüzle gece gibiyiz,
Ayrılmıyoruz ama kavuşamıyoruz da.
Biz aslında tek bedeniz.
Birimiz el, birimiz ayak,
Birbirimizi tamamlıyoruz.
Ama...
Yinede yan yana gelemiyoruz.
Bir çift yüreğiz,
Birbirimiz için çarpıyoruz,
Ama...
Aynı bedene sığamıyoruz....
Bir sevgiyi yaşayamıyoruz....
Kayıt Tarihi : 2.4.2007 11:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!