Günbatımında iki kırlangıç kaçmak ister güneş gitmeden,
Kanatları yanyana beraber çırpar yorulmak bilmeden.
Bir kızıllığın içinden geçip uzaklaşır dinlenmeden,
Onlar biz olsak seninle ikimiz kaçsak buralardan.
Saplanıp kalmış iki ağaç bir tepenin gündoğumu köşesine,
Gözlerini hep beraber açmışlar güneşe, hiç yılmadan fırtınalara.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
