Annem gibi olmalısın bazen..
Ben hata yaptığımda kızmalısın ama şevkatın öfkeni bastırmalı.
Ya da bazen babam gibi olmalısın..
Ciddi fakat içindeki sevgiyi söylemeden hissettirmelisin..
Bense çocuk gibi ısrarla dizinden inmek istememeliyim..
Canım yandığında sen diye ağlamalıyım.
Büyüklerin can havli ile Allah dediği gibi
Ya da çocukların anne diye ağladıkları gibi..
Parçan olmalıyım
Parçam olmalısın
En ağır tokatında bile sevgi olmalı..
Dizginlemeliyim kendimi,
Yaramaz çocukların cama top atma heyecanında iken.
Ezberlemeliyim senin her zerreni.
Sabahları öğrencilerin okuduğu andımız gibi.
Dimağımda tazelenmelisin her sabah..
Bazen dünyanın kahrını bir kenara birakıp,
Yaşamalıyız;
Saklambaç oynamaya dalıp,annesinin çağırma sesini unutan çocuklar gibi.
Tüm kırılmışlıkları ve üzüntüleri,
Bir fincan kahve eşliğinde ezmeliyiz sevgimizle..
Aslında ben gibi olmalısın bazen.
Bense sen gibi.
Ve sonra biz olmalı seni beni unutup.
Ve yeni bir parça olmalı hayatımızda.
Biraz senden,biraz benden bir parça olan..
Kayıt Tarihi : 12.10.2014 13:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/12/biz-olmali-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!