Biz Olamadık Şiiri - Pınar Gürbüzer

gelişin
hani yagar ya yagmur usuldan usuldan
meltemler eser sıcacık
hani üşür gibi olursunda aslında üşümezsin
hani ıslanırsında aslında farketmezsin
sacların yumuşacık olur ki sen
anlamazsın ellerin buluşana kadar onlarla...
işte öle allı morlu değildi
ıslaktı,
ıslak ama sıcaktı gelişin...

varlığın
yanızlığıma isyan eder gibiydi
asi gelirdi coğu zaman
ben burdayım derdi
ne zaman düşecek olsam o karanlık kuyuya
tutar alırdı ellerin
evet ellerin
ellerin benimdi.
ne zaman sarkılar sölese dilim
hicaz makamında
lal kesilirdi bir anda
sesin bölerdi mısraları
nakaratlar dagılırdı dizelerde
müzik susardı
ve isyanlarım sessiz kalırdı.
çünkü varlığın vardı...

uzaklığın
canımı en cok yakandı
en derinden içimi daglayan
gözlerimin kör olduğu
kulaklarımın sağır
ve ellerimin tutmaz olduğu andı.
uzaktın ve ben üşürdüm
uzaktın ve benim sözlerim yetimdi
ben ben değildim
ve sende kaybolmus bir bende kilitli kalmıs ruhum
artık isyan bile edemezdi
artık yalnızlık bile cekemezdi
artık ben bile diyemezdi dilim
çünkü ben yoktum
uzaklığınla uzaklaşmış
başkalaşmış bir bedene sahiptim
ruhum benden ötede
bedenim aynalarda kimliğini ararken
ben sende kaybolmuştum

ve en son gidişin
uzaklığın kadar acıtmadı canımı
cunku gidişinde ne ben kalmıştım ortada
nede sen içimde
ne ardından akıtabileceğim yaşlarım vardı
ne de hoşçakal diyebilecek sözlerim
yagmur yagıyordu geldiğin günde hatırlıyorum
gidişinde çiçekler acmıştı
ne tezattı herşey biz gibi
biz değişimi cahilliğime ver
biz diye bir şey hiç olmamıştı ki...