Kurumuş kalpler,
Görmez olmuş gözler,
Varlık içinde açlığı unutmuş,
kendisi tok, açları görmez olmuş,
Dünyada kendisi zengin,
Ahirette de zengin olacağını düşünüyor
Beynini uyuşturmuş.
Afyon basmış beynine,
Kanda oksijen kalmamış
Ölüm meleği kapıda
O hala zevkte,
Alem yapmakta,
Gönül oynaşta,
....
Ne oldu sana Müslüman?
Hani nerde ümmet olmanın erdemi?
Komşusu açken tok yatmanın anlamı...
Neden İslam dini diline düştü?
Neden kalbinde değil?
"İnsanda bir et parçası vardır"
Demedi mi Peygamber?
Anlaşılan o et parçası ölmüş,
O öldüyse öldük,
Yaşarken ölmek bu olsa gerek.
...
Ölmeden, girmeden mezara,
Yeniden düşünmek gerek,
Hep bana/ben değil,
Bize/biz demeyi öğrenmek gerek.
Öğrenmek gerek Kur'andan,
Rabbimiz ben demiyor, biz diyor.
Öyleyse; mümin olabilmek için,
Önce biz olmalız vesselam.
Kayıt Tarihi : 29.8.2018 16:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Serdar Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/29/biz-olabilmek-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!