Emirganda çay içerken rıhtımdan kalkan gemilere bakardık.
Tamamen sus pus olup onları izlerdik.
Hayallere dalardık umutlar yeşerirdi gözlerimizde.
Yeni bir ufka açılan yelkenler gibi bizde geleceği düşünürdük.
Kapalı kapılar arkasında kalırdı sıkıntılar.
Dert etmezdık acıları, haykırışları, yalvarmaları.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta