Biz Olabilmek Şiiri - Onur Sarısözen

Emirganda çay içerken rıhtımdan kalkan gemilere bakardık.
Tamamen sus pus olup onları izlerdik.
Hayallere dalardık umutlar yeşerirdi gözlerimizde.
Yeni bir ufka açılan yelkenler gibi bizde geleceği düşünürdük.

Kapalı kapılar arkasında kalırdı sıkıntılar.
Dert etmezdık acıları, haykırışları, yalvarmaları.
Neden sormazdık nedensiz yere, amaç aramazdık üzüntülere.
Sadece umut ederdik yeniden doğacak güneşe.

Sesimiz olurdu sessizligimiz, güneşimiz olurdu kalbimizdeki ateş.
Yanar giderdi söndüremezdi kapı arkasındakiler.
Hatta alevlendirirdi daha çok nedensiz yere.
Neden sormazdık nedensizliklere amaç aramazdık sessizliğimize

Bi ben bilirdim bu sessizliği bi sen bilirdin.
Aslında haykırırdık kimse duymazdı ama martılar anlardı.
Onlarda hayallerine uçarlardı bir gemi peşinden.
Bi simit sevdasına bi gemiye takılırlardı.

Çığlıkları yankılanırdı kulaklarda bi parça yemek derdine.
Biz martı olamadık o kadar rahat değildik.
Biz biz olayı bile tam başaramadık.
Sen geminin pusulası ben ise yelkeni.