**Biz O günlere doğmadık…**

Biz o günlere doğmadık
Bu yüzle işe gidip,
işten döndük
Aynı küfürleri savurduk rüzgara
Ama
Sigaramızı devrimciler gibi çektik ciğerlerimize
Hiç ölümden korkmadan.

Yanımızda vurulan
Kurşuna dizilen, adı okunan arkadaşlarımız olmadı.
İş bulamayan,
İşten atılan,
Maaşı yetmediği için sigarayı bırakan dostlarımız oldu
ve hep yüreğimiz yandı devrimciler gibi
tok kalktığımızda sofralarımızdan.

Dayak yiyen,
coplanan, nezarette sabahlayan
arkadaşlarımız oldu istiklal marşını iki kıta sanan,
Devrimciler gibi
koştuk, yetiştik, karıştık aralarına yada şahit yazıldık
inandıklarına.

Aynı şarkıları dinledik, ezberledik şiirlerini
Adlarını koyduk çocuklarımıza,
Bazen dürttüler küllerimizi,
Bazen örttüler ateşlerimizi,
Önce askere, sonra gerdeğe
Sonrası ezbere.
En büyük kahramanlığımız boşanmaktı.
En büyük korkumuz aldatılmaktı
Ve tek dileğimiz kimseye muhtaç olmadan yaşamaktı.

Biz o günlere doğmadık
O günlere battı güneşlerimiz.
O gün bugündür
Uyuruz şahadet parmağımız tetikte…