Sanki
kasımda suskun
kalan bir çınar gibiyim,
sararıp düşen yaprağı neyleyim
ben zaten ölümle iç içe yaşayan biriyim,
hevayı ne bileyim ona talip olan kimse zavallı derim
Biz niçin..
hiç sevinmeyelim,
neşeye karşı
bu kadar yabancılık çekelim,
ufak şeylerde olsa onlarla yetinelim,
yeter ki biz kendimiz olmayı başaralım
Kayıt Tarihi : 26.3.2017 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!