Biz...Ne Güzel Çocuklardık...

Biz...eskilerde...
Ne güzel çocuklardık...
Fakirliği...zenginliği bilmez...
Oyunlar oynardık...
Üç taşlar...beş taşlar...
Körebeler...ebelemeceler...
Saklambaçlar...
Uzun eşşekler...
İlla ki...evcilikler...
Ki...bu oyunlarda...
Ses vardı...nefes vardı...
Toz vardı...toprak vardı..
Sınırsız sevgiler...
Can yakmayan cezalar vardı...

Gelelim...şimdilere...
Artık o çocuklar yok...
Sadece...
Bir çocuk var...
Bir oda var...bir masa var...
Bir ekran var...bir fare var..
Bu oyunlarda ise...
Sesler yok...nefesler yok...
Tozlar yok...topraklar yok...
Sınırlı sevgiler...
Can yakmayan cezalar yok...

Biz...eskilerde...
Ne güzel çocuklardık...
Fakirliği...zenginliği...bilmez..
Oyunlar oynardık...
Arada bir...
Topun sahibini korusak da...
Arada bir...
Birilerini kayırsak da..
Biz...eskilerde...
Güzel çocuklardık....