Biz Ne Ayrılıklar Görmüş Adamız

Bazen düşündüm mü sonu gelmiyor,
Anlamıyor,bilmiyor,çıkamıyorum içinden
Bedbah bir halde uyanıyorum sonra
Aklım karışıyor beynim dönüyor.
Küçüklüğüm geliyor aklıma
Misket oynadığım arkadaşlarım
Laf attığım kızlar,
Köşe başında beklediğim anlar geliyor aklıma.
Sonra,sonra biraz daha büyüyorum,
En deli çağıma geliyorum.
Sevdalar yaşıyorum,
Mutluluklar,dostluklar ediniyorum
Olur olmadık şeylere kızıyor,kalpler kırıyorum.
Dedim ya en deli çağlarım bunlar.
Sonra,sonra biraz daha büyüyorum
Ayrılıkları hatırlıyorum
Ne çok ayrılık yaşamışım,bunları şimdi anlıyorum.
Ne sevdalar yaşamışım
Sonra hepsinden birer birer ayrılmışım
Ne dostluklar yitirmişim,
Çok tekmeler yemişim,
Çok göz yaşı dökmüşüm,
Bunu ağlayacak kimsem kalmayınca anladım.
Ne annem,babam,bacım,kardeşim kalmış etrafımda
Bunu evimde tek kalınca anladım.

Biz ne ayrılıklar görmüş adamız
Öyle yada böyle gitmişler bizden
Her ayrılıkta gidene bir parçamızı yolluk etmişiz
Matemimizi tek başımıza tutmuş,
Yalnız gecelere göğsümüzü siper etmişiz

Hayat enseme çok vurdun
Beni yere çok yıktın
Göğsümü çok hırpaladın
Kalbimi çok kırdın
Sevdiklerimi aldın
Fakat beni eğemedin.
Her düştüğümde kalkmasını bildim.
Benim yüzümü eğemedin
Benimle oynadığın oyunda galip gelemedin

Biz ne ayrılıklar görmüş adamız

Şimdi bende istiyorum senin kadar
Al benimde canımı kurtar bu eziyetten.
Ama şunu bil yine beni yenemeyeceksin
Ben kaybettiklerimin yanına gideceğim ve sana yine yenilmeyeceğim.