Bir akasya ağacı vardı çocukluğumda,
Bahar gelince beyaz gelin duvağı gibi açardı,
Oyunlarımızın molasında ak akasya yerdik.
Biz çocuktuk ve bugün kü gibi kirli değildi hiçbir şey.
Yiyeceğimiz bisküvi, içeceğimiz gazozdu,
Gösterişli değildi ambalajı, paranın lafı bile yoktu,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
