Biz mi Hayvan Onlar mı?

boz ayı son bir fırt daha
çekmişti ki sıgarasından
oh dedi attı izmaritini
parmağını yakmadan

sincap bu ya ne olacak
karnı doymuş yavrucak
cevizle fındıkla oynuyordu
patisinden düşürdü pattadanak

kurtlar bir sürü halinde
geçtiler
gözleri çakmak çakmak
uzaklara dalmıştı
küçüçük bir duman kıvrım kıvrım
uzaktan bir şeyler
söylüyordu

geyik anladı bu dumanın kasvetinden
bir ok gibi fırladı mecalinden
yangın dedi ah evim barkım yavrular
yanıyor ciğerlerim yetişin insancıklar

bir kaplumbağa ağlıyordu
sırtının yanığından
bir yavru ayı annesinin kaybından
yürekler dağlıyordu

gül yandı gövde dal yaprak yandı
karınca arı böcekler toprak yandı
gözyaşları sel oldu pınarları kurudu
dinmedi yine yangın büsbütün hayat yandı

bu şiir var ya bu şiir öyle yufka ki kapısı
kağıttan mı yoksa çıra mı ki yapısı
alevler arasında bin bir can havli duydu
ıssız karanlıklarda bir yanan da oydu

07/07/2020 yağmur...

Yükselen Yağmur