Biz Memurlar

Umut ile girdik işe
Günden güne eriyoruz
Canımızı taktık dişe
Unu ipe seriyoruz

Pazarda yetmiyor para
Çoluk çocuk düştük dara
Sofrada yarma bulgura
Kuru soğan kırıyoruz

Zam gelir şekere çaya
Ücret erir aydan aya
Meydanlara gidip yaya
Hakkımızı arıyoruz

Sömür yıllar boyu sömür
Borç içinde geçti ömür
Yetmeyince kışın kömür
Cama naylon geriyoruz

Memur Hürdemi de neyler
Haksızlığı böyle söyler
Vergi ödemezken beyler
Biz almadan veriyoruz

Batıkent - 2002