Biz Köyde İken Şiiri - Arslan Yılmaz

Biz elbisemizi gardaş gibi severdik
Dar gelene kadar giyerdik de giyerdik
Sonra küçük kardeşlerimize miras kalırdı
Dizinde yamalık, ağında yamalık
kolunda bacağında yamalıkları vardı

Biz hayvanlarımızı hane halkından bilirdik
Adı vardı hepsinin ayrı ayrı
Telli,yıldız,kara,çipar,delü,hayta
Huylarına göre isim verirdik onlara
Serçelerle aynı odayı paylaşırdık,onlar arıstak ta biz yerde yatardık.

Bizim köyde bir tek fırın vardı
Fırın yandığı gün taze,sıcak ekmek bulurdun
Farketmezdi kimin fırın yaktığı hepsi bizimdi
Çökelekli yaptırırdık,paaç,çörek,gelin kolu
Ecük de taze soğan,tereyağı değmeyin keyfimize

Yazın söğüt dalıydı bineğimiz kışın kızak
Yazın sığıra katardık malları kışın sulardık
Bacalar tüterdi yaz-kış duman duman
Sabahı horoz, akşamı gedek,dana,kuzu haber verirdi
Gece çıt çıkmazdı istirahat zamanıydı bizim köyde

Aragetti idi ara kapmaca oyunumuzun adı
Ebem taşı teslim edilemez vatandı
Pleke oynardık üç taş,beş taş veya dokuz taş
Hele siğmelibidik de kimse bulamazdı yerimizi
Zeytili gazı sormayın kaç kaçabildiğin kadar kim tutar seni.

Kedilerimiz yüklüğe yavrulardı
Yüklük ise yatak yorgan koyma yerimiz
Samanlığın adı merek,hayvan barınağı ahır dır bizde
Mevkilerimiz vardı çorak,mevzi,güllüm bendi,köyün çayırı
Koru,kıraç,mehdi çukuru,,kayı boğazı,süt gölü,kaldırımlar

Yazın serçe,karga,angıt,guguk,bıldırcın,tahtadelen boldur
Güz geldimi sığırcıklar basar her yanı
Bir de allı turnalar süzülerek geçerler semadan
Leylekler göçer bahara dönmek üzere
Güvenliğimizi köpeklerimiz sağlar her zaman

Türkü vardır her halimizde her işimizde
Ellik de ve kahan da kıvrak hava hız kazandırır işe
Dinlenme vakti biraz uyku ve uzun hava iyi gider
Tabii ki fırınkuru,çökelek boduç suyu ve alıç gölgesiz olmaz
Karıncalarımız siyah,kırmızı, sinek kara,üvez,mıcık görünmez

Arslanım aklın nerede kalmış senin
Kayı boğazında mı angıt tepesinde mi
Yağlıçayır boğazında mı köyün eğreğin de mi
Şimdiki gençleri toplayıp ark çıkarmaya götürsen
Anlarsın zamanın ne kadar da değiştiğini

Ne sitil kaldı ne omuzluk
Ne kısır kaldı ne damızlık
Sabanı kağnıyı pulluğu sattık
Bilirim yanıpta tutuşur kalpler
Acep gurbetliği iyi mi yaptık.

16.02.2010 İSTANBUL