Biz kırlarda büyümüştük,
Esas çocuğu üç dakika görsek bile.
Peynir kireç, yoğurt henüz kaymaksız değildi.
Yüzde gülüşlerin ya da merhabaların olduğu,
Akşamları eve misafir gelen yıllar.
İnsanların bir birlerine en büyük kötülüğü,
Uçurtma kuyruğuna jilet bağlamak.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta