Biz Kendimiz Yapardık Şiiri - Kemal Berk

Biz kendimiz yapardık oyuncaklarımızı
Kâğıttan gemiler
Tahtadan arabalar
Bazen de söğütten düdükler
İstemezdik babalarımızdan bir oyuncak.
Kendimiz yapar, kızınca da kendiniz bozardık.
Kendimiz üretirdik, biraz akıl yorarak.
Ne güzeldi düşünüp üretmek, mutlu ediyordu insanı
*
Dost ve arkadaşlarımızı da kendimiz seçerdik
Devir mi değişti, biz mi eskidik?
Her şey hazır şimdi
Oyuncaklar, yiyecekler giyecekler
Hatta sevgililer bile hazır.
Günü birlik sevgililer
Kısa süren evlilikler
Her şeyimiz oyuncak oldu
Niye mi?
Ne beyinde üretiyoruz
Ne de yürekten seviyoruz
Bu gün beğendiğimizi yarın çöpe atıyoruz
*
Dostlarımızı biz seçemiyoruz
Seçtiğimiz dostlarımızı ise,
Ya cebimizdeki paralar seçiyor, yada oturduğumuz koltuklar
Hele bir gün ola paralar ve koltuklar bir gitsin elden
O zaman anlarsın
Yanında kalırsa üç beş baldırı çıplak ile
Zamanın da yüzüne bile bakmadığın üç beş yakın akraban
Otur şimdi, vur dizlerine
Al iki elinin arasına başını
Ben niye kırmışım bu gerçek sevenleri, dostları diye
*
Gerçek oyuncaklarla değil
Sen hep sahte oyuncakları seçtin hayat boyu
Ama ta ki yere düşüp üstün başın
Ağzın burnun parçalanana kadar,
Fark etmedin onların hiç birini
Seninle gerçekten oyun oynayanları
Seni yürekten seven dostların yanındayken
Sakın ha bir daha dost arama
Ararsan dost, ancak sahtelerini bulursun
Gerçek dostlarını da kaybedersin
Bir gün olurda düşersen dara,
Dar gününde ikisini de bulamazsın
Gerçek dostu sen uzaklaştırdın
Sahte sevenlerin ise o gün kaçar yanından..
İnsanca sevmeyi ve yaşamayı öğren ....
Kemal'eren/ Kemal Berk