Biz kardeşiz, sırt sırta vermeliyiz

Biz kardeşiz, sırt sırta vermeliyiz…

Biz her millet gibi değiliz, bilesin…
Susarız sabrederiz, bir yere kadar.
Canımız yansa da, belli etmeyiz, bilesin.
Ama bıçak kemiğe, dayanana kadar…

Gözümüz yok kimsenin toprağında, bayrağında,
Saygımız sonsuz, yüreği insan olana,
Ama gözü olan varsa, mutluluğumuzda toprağımızda,
Ve hatta canımızda, bayrağımızda…

Ülkemin zenginliği, Türk’ü, Kürt’ü, Alevi’si…
Tek yürek olmuş Türkiye Cumhuriyeti,
Bu vatan için, bayrak için, can vermiş her değeri,
Hiçe sayma aldanırsın, aldandığın kadar yanarsın…

Atatürk’ün gençliğe hitabesinde dediği gibisin…
“Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur.”
Ey Milletim, vurulduğun kadar, Anadolu’da yeşereceksin.
Patlayan her bombanın parçasında doğacaksın.

Bilirim sabrını sınıyorlar, bilseler bir kükrediğinde…
Bilmiyorlar milletim, her köşende bir Mehmetçik nöbet tutar.
Kadını, erkeği, yaşlısı, genci, ülkem ayağa kalkar.
Sabrı dem tutan dudaklar, suskunluğunu bozar.

Kalleşçe vururlar masumiyetini, düşmanın namert milletim,
Tertemiz kanında şahlanır, ruhun en ön saflarda aklanır.
Gözünü aç güneylim, kuzeylim, doğum batım, her yanım.
Biz kardeşiz, sırt sırta vermeliyiz, zaman bu zaman yiğidim.

Oktay ÇEKAL
15.03.2016-04.36